Çocuk aslında anne karnında anne ile iletişime başlar. Anne çocuktan gelen sinyallari bu dönemde almaya başlar. Gebeliğe hazır olmak,gebelik hakkında bilgi sahibi olmak ve sağlıklı olmak önemli olduğu kadar anneye bu dönemde verilen sosyal destekte çok önemlidir.Çünkü annenin psikososyal durumu ne kadar iyiyse bebeğiyle o kadar iyi iletişim içinde olacaktır.
Günümüzde bilgiye ulaşmak çok kolay olsa da, doğru bilgi edinme ve bilgi kirliliğinden korunmak çok önemlidir. Hamilelik döneminde doktor takibinde olmak ve uyku, beslenme,egzersiz gibi konularda gerekli özeni göstermek,hem bebeğin gelişiminde hem de annenin gebelik sürecinde daha sağlıklı ve zinde olmasına imkan tanıyacaktır.
Çocuğunuz dünyaya gözlerini açtıktan sonra O'nun ilk iletişim nesnesi yine siz yani anne olacaktır. Çocuk çeşitli sesler, vücut hareketleriyle veya ağlayarak rahatsız olduğu veya istediği şeyleri size anlatmaya çalışacaktır. Acıktığında veya altı kirlendiğinde ağlayarak, siz onu beslerken yüzünüze bakarak, siz ona sevgi dolu sesle seslenip iletişim kurduğunuzda tebessüm ederek sizinle iletişime geçecektir. Bu dönemde çocuktan gelen sinyalleri annenin doğru algılaması ve çocukla sevgi dolu bir sesle, tensel olarak kuracağı iletişim çocuğun fiziksel, psikolojik, bilişsel ve sosyal gelişimi için önemlidir.
Bazı çocuklar çok duyarlı, hassas olabilir. Yüksek ses, sert dokunuşlar onları çileden çıkarabilir. Bu durumları doğru algılayıp, huysuz, hırçın demek yerine O'na uygun şekilde dokunmak, uygun bir ses tonuyla iletişim kurmak önemlidir.Çocuk büyümeye başlayan ve kendisini,çevreyi keşfetmeye çalışan bir bireydir.Özellikle yürüme ve konuşma başladıktan sonra daha bireysel istekleri ve davranışları olacaktır. Bu hassas çocuklarda aşırı kuralcı, sert ya da kuralsız tutumlar onların bu duyarlı yapılarını çekilmez hale getirebilir. Size daha yapışık, zaman zaman ağlama krizleri ile tahammül edilmez bir hal alabilir. Bu tip çocuklarda, çocukla yerde oynama zamanlarıyla çocuğun duygularını anlamaya çalışmak,empati yapmak çok önemlidir.Bunun yanında inatçı,tutturucu davranışlar için yine O'nun nelerden korktuğu,kaygılandığı bu oyunlar ve çocukla kuracağınız doğru iletişimle daha kolay anlaşılacaktır.
İçe dönük çocuklar aile için, sakin, uyumlu, sorunsuz algılanabilir. Oysa çocuk gelişim sürecinde, yaşıtlarıyla oynamalı ve paylaşmalıdır. Çocuğunuz sakin, sessiz,kendini ifade etmekte zorlanıyor ise O'na yardımcı olmalısınız. O'nunla yerde oyun oynayarak, zaman zaman kızmasını, elinden bir şeyini alarak tepki vermesini sağlamak, duygularını harekete geçirmek için önemlidir. Kendi korku ve kaygılarınızı, bazen insanlar ile konuşmak, onları anlamakta zorlandığınız gibi şeyleri O'nun anlayacağı dilde anlatarak, hatta dramatize ederek O'nu bu durumun içine çekebilirsiniz.
Asi ve meydan okuyan çocuklar da ayrı değerlendirilmelidir. Öncelikli olarak bu tip çocuklara sahip anne ve babalar kendilerini yetersiz, suçlu hissedebilirler. Bazen çocuğun davranışsal gelişimi sizin davranış sorununuz olmadan da ortaya çıkabilir. Bu çocuğun kendi duyarlılıkları ile ilgili olabilir. Asi çocuklarda da yine anne ve babanın, çocukla uygun zaman geçirme, empati yapma, sınırları belirleme ve sınırları koyarken de sakin olabilmeleri çok önemlidir. Çünkü gergin ve asi bir çocuğunuz var ise ve bu gerginliği anlamayıp sizde gerilirseniz işler daha da çıkmaza girecektir.
Çocuğunuzun, duygularını, davranışlarını, verdiği tepkileri anlamaya çalışmak, O'nunla empati kurmak, samimi ve içten bir ses kullanmak işleri daha kolaylaştıracaktır. Çocuk içe dönük,asi,çok duyarlı gibi özellikler taşıyabilir.Ne olursa olsun çocukla yerde oyun oynama,onun duygu ve davranışlarını gözlemleme, öfke, kızgınlık duygularını görüp ''bu seni çok kızdırıyor farkındayım'' gibi anladığınızı gösteren cümleler sonunda, yaptığı davranışı yapmaması için uygun sınırlar koyma önemlidir.Bu sınırları anlatmak,onunla bunu nasıl halledeceği konusunda zaman zaman tartışmak, çocuğunuzun kendi düşünce ve duygularını tanıması için iyi bir yoldur.
Anne-baba olmak önemli bir durumdur. Çünkü sizinde bir kimliğiniz ve davranış örüntünüz mevcuttur. Yeni bir bireyi kendi yaşam örüntünüz içine alıp O'nu da bu yaşama dahil etmek zorlayıcı gibi görünse de aslında sakin, izleyici, empatik olmak ve sinyalleri doğru okumak işinizi kolaylaştıracaktır. Çünkü O bizim yaşamımıza uyum sağlarken bizde onun gelişimi ve olgunlaşması sürecinde O'na uyum sağlayıp, ortak bir yaşam kurabilmeliyiz. Zorlanmak, ümitsizliğe düşmek, suçluluk ve yetersizlik hissetmek gibi zorlayıcı durumların üstesinden gelmek bazen zor olabilir.Bu durumlarda pes etmek yerine gerekli destekleri almak ,sizin ve çocuğunuz için en doğru yol olacaktır.
